Met het sluiten van het verzorgingstehuis op de locatie Achter Davidshof is het startsein gegeven tot onderzoek naar een mogelijke nieuwe zorgfunctie voor de bestaande bebouwing. Deze bebouwing bestaat uit een rijksmonument, een vleugel met status ‘beschermd stadsgezicht’ en een uitbreiding uit de jaren ’70.
Programmatisch en ruimtelijk speelt de tegenstelling ‘dwalen – bescherming’ een grote rol in de aanpassingen van de bebouwing. De bewoners van de 7 PG-groepen kunnen vrijelijk dwalen over de afdeling en hebben zicht op het atrium, maar zijn duidelijk beschermd door onder meer de positionering van de huiskamers en de duidelijke afbakening van de groepen. Extra ‘bescherming’ is toegevoegd door de herkenbaarheid van de individuele appartementen te vergroten: bij elke woningtoegang is een vitrine geplaatst.
Een grote rol in het gebouw is weggelegd voor het centrale atrium. Hieraan – in een open verbinding – is onder meer het restaurant gelegen, en in het atrium vinden diverse activiteiten plaats. Vanuit elke verdieping is er zicht op dit centrale deel, en kan het gebruikt worden door zitjes/balkons aan de galerijen.
Rondom de jaren ’70 uitbreiding is een nieuwe lichte schil aangebracht: een isolatielaag met steenstrips in meerdere kleuren en (kaders in) stucwerk.
